Nothing Personal เป็นผลงานที่ทำขึ้นเพื่อหลีกหนีจากวัสดุและเทคนิคเดิม ๆ ที่ทำอยู่อย่างคร่ำเคร่ง ผมได้ย้อนคิดไปถึงวัยเด็กที่วาดรูปหรือขีดเขียนด้วยความสนุกคึกคะนอง ปราศจากความกลัวและไม่คำนึงถึงความงาม เวลาในช่วงปิดเทอม นิตยสาร หนังสือพิมพ์ ใบปลิวต่าง ๆ แม้กระทั่งตำราเรียนจะถูกต่อเติมด้วยใบหน้ารูปแบบประหลาดต่าง ๆ เพื่อสร้างเสียงหัวเราะให้กับตัวเอง เป็นการฆ่าเวลาและทำลายความน่าเบื่อหน่าย ผลงานชุดนี้จึงเป็นเหมือนเครื่องมือบำบัดความเครียดและพาผมย้อนกลับไปสู่ช่วงเวลาในวัยเด็กMarcel Duchamp ศิลปินผู้พลิกโลกแห่งศิลปะด้วยโถปัสสาวะเซรามิคที่หาซื้อได้ตามท้องตลาด เป็นศิลปินที่ผมปลื้มมาก งาน fountain ของเขาตอนที่เราเด็ก ๆ เราเห็นแล้วก็ขมวดคิ้วขำว่า นี่มันเป็นงานศิลปะได้ด้วยเหรอ? บ้าว่ะ! แต่พอโตมาได้รู้ถึงแนวคิด กลับรู้สึกว่ามันมีอิทธิพลกับเรามาก งานเซรามิกของผมถึงแม้ว่ามันเป็นชิ้นต่อชิ้นก็จริง แต่มันต่อเติมมาจากความเป็น ready made ที่ผลิตออกมาจากโมล (mold) ซ้ำ ๆ เหมือน ๆ กัน และหน้าของ Duchamp ได้ถูกเลือกนำมาเป็นPortrait background ของงานต่อเติมที่ปราศจากสาระและข้อจำกัดใด ๆ และที่สำคัญคือผมไม่ได้โกรธอะไร Marcel Duchamp เป็นการส่วนตัว